ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد 

در دام مانده باشد صیاد رفته باشد........ 

حال این روزهایم که همه جا هستم الا همان جایی که باید باشم...همان جایی که دو خط موازی...شاید....قطع می کنند تمام محالها را...همین است!همین!

پ.ن2:از وقتی که با بچه های مهربان و همیشه شاکر افغان کار می کنم و همدل شده ام ایمان آورده ام به اینکه یک با یک برابر نیست...!همین!